Гал ба Мөс

Эдмунд Спэнсэр: 30-р Соннет

Миний хайрт мөс шиг харин би гал адил

Мөнхүү түүний хүйтэн нь туйлын агаад

Миний час халуун тэмүүлэлд үл хайлахаар барам

Сөгдөн гуйх тусам улам хахир болохын учир юунд вэ?

Эсхүл миний хэтийдсэн халуун тэмүүлэл

Энхрий түүний зүрх царцаам хүйтэнд үл саарч

Буцлах адил улам шатан дүрэлзсээр

Бадрах гал маань улам асахын учир юусан бэ?

Гайхамшигтай бас зүйлсийг дурдваас

Бүхнийг хайлуулагч гал мөсийг улам царцааж

Утгагүй хүйтэндээ өлгийдүүлсэн мөс харин

Гал асах очийг хаях нь ямархан ид шид гэлтэй?

Эрхэм оюунд хайр дурлалын хүч мөнхүү буух юм

Ингэж л байгалийн бүхий л зүй тогтолыг сөрөн зөрчих юм.

Edmund Spenser: Sonnet 30

My love is like to ice, and I to fire:
how comes it then that this her cold so great
is not dissolv'd through my so hot desire,
but harder grows, the more I her entreat?

Or how comes it that my exceeding heat
is not delayed by her heart frozen cold,
but that I burn much more in boiling sweat,
and feel my flames augmented manifold?

What more miraculous thing may be told
that fire, which all thing melts, should harden ice:
and ice which is congealed with senseless cold,
should kindle fire by wonderful device?

Such is the pow'r of love in gentle mind
that it can alter all the course of kind.