SONNET No 71

Харжигнан шаагих єтнvvдтэй ханьсахаар
Хорвоогоос дайжин одсоныг минь зарлах
Хахир бас дvнсгэр хонхны чимээг сонсоод
Хучлагаа нємєрч буйд хойноос минь бvv гашууд

Мэдээж энэхvv мєрийг уншаад чи агуу хайрыг минь
Молхи vvныг бичсэн мойног хурууг минь санах ч хэрэггvй
Миний тухай бодол чамайг гутраахын учир
Магад амтлаг дурсамжаас чинь алга болох биз ээ.

Ээх, энэхvv богинохон ядмагхан шvлгийг унших vед
Энэ биеэ би элс шавартай ижилсvvлчихсэн байна байхдаа
Эгэлхэн даржин нэрийг минь дуурсалгvй
Энхрий хайраа єнгєрєхтэй минь хамт булшлаарай

Ганихарсан чамайг хашир хорвоо узээд
Ганц намайг бус, чамайг бас элэглэчих вий дээ.

no longer mourn for me when i am dead
than your shall hear the surly sullen bell
give warning to the world that i am fled
from this live world with vildest worms to dwell.
nay, if you read this line, remember not
the hand that writ it, for i love you so,
that i in your sweet thoughts would be forgot,
If thinking on me then should make you woe.
o if, i say, you look upon this verse,
when i, perhaps, compounded am with clay,
do not so much as my poor name rehearse,
but let your love ev’n with my life decay,
lest the wise world should look into your moan,
and mock you with me after i am gone.